His Holiness Sadguru Shree Mama (“Mama”) was simplicity, innocence and affection personified. Irrespective of the highest spiritual state which He had attained, He would instantly connect with anyone, from any age group and any background. He would guide them, helping them overcome difficulties they faced in daily life. It’s no wonder then that anyone who came in Mama’s contact would feel a magnetic bond towards Him.
Mr. Sanglikar, a disciple of Mama, experienced this bond a number of times. Malti, Mr. Sanglikar’s wife, was highly anxious when their son started his own business. Once, when Mama came to visit them, Malti asked Him, “Mama, our son has started his own business, but it is not yet showing any signs of prosperity. I am deeply worried about his future . When will the situation improve?” Mr. Sanglikar was taken aback with Malti’s sudden barrage of questions, and tried to stop her, “Malti, let us not trouble Mama with family matters. That’s not right.”
But Mama interjected, “It is alright if she wants to ask this question.” Mama then spoke with her at length, addressing her concerns, and made sure that her mind was at peace.
A few months later, Mr. Sanglikar, himself, was in a similar predicament. He had built a new house, and had dug a borewell to supply water to his new house. The borewell, however, remained completely dry. Not knowing what to do, he decided to seek Mama’s guidance the next time He came to visit.
As soon as Mama heard his problem, He said, “Let us visit the borewell and see.” After inspecting the borewell for a few moments, Mama declared, “No need to worry. The borewell will have water within the next seven days.” With that said, Mama left. On the seventh day, still feeling anxious, Mr. Sanglikar went to check the borewell. And sure enough, the borewell had hit the water, as Mama had professed!
Such was Mama’s presence in their lives. A few years later, a terrible tragedy struck Mr. Sanglikar on August 8, 1994 when Malti, his wife, passed away. During the days of grief which followed, many sadhaks came to meet and console him, even though he was not very well acquainted with them. A few months later, when he built a hall (‘Malti Smruti Hall’), in memory of his wife, those sadhak friends made it a point to come for the inauguration as well, making him feel part of a bigger family. Mr. Sanglikar was deeply touched at this gesture of camaraderie. Who was he to these people? Who had asked them to share his grief ? Would anyone blame them if they had not come? Why did they care for him? There was only one answer. It was because of the teachings of Mama, and the love for Mama they all shared, which imbibed ‘one family’ culture within the sadhaks of the lineage.
But the ultimate moment of satisfaction came for Mr. Sanglikar, when P. P. Sadguru Shree Shireesh Dada Kawade (“Dada”), Mama’s spiritual successor, visited Mr. Sanglikar’s home, as well as Malti Smruti Hall and gave His blessings. This reinforced his faith and made him feel part of one big family – Mama’s family!
Credits – Originally published in the book Smrutiprasanga, ed.1, in 2018 by Shree Vamanraj Prakashan (SVP#240) compiled and edited by P. P. Sadguru Shree Dada. Refer to story number 8 from category Vividha Smrutilekh authored by Late Shree V N Sanglikar on page 67.
Read in English | Read in Sanskrit | Read in German | Read in French
(Sanskrit version)
आधारस्तम्भ:
प.पू. श्रीमामामहाभागा: वस्तुत: निरागस्सारल्यप्रेम्णां प्रत्यक्षा मूर्ति: | सर्वोत्कृष्टाम् आध्यात्मिकीं सिद्धिं प्राप्य अपि ते वयोजातिभेदम् अविगणय्य सर्वैः अपि सङ्गता: भवन्ति स्म । ते सर्वेभ्यः मार्गदर्शनम् अयच्छन् , तेषां दैनिकजीवनसमस्यानां निराकरणे साहाय्य्म् च अकुर्वन् | इदं तु आश्चर्यं न आसीत् यत् य: कोऽपि तेषां सम्पर्के आगत: सः तान् प्रति चुम्बकार्षणम् अनुभवति स्म |
मामामहाभागानां शिष्येण साङ्गलीकरवर्येण इदं प्रेमबन्धनं बहुवारम् अनुभूतम् | साङ्गलीकरवर्यस्य भार्या मालती स्वपुत्रस्य व्यवसायस्य आरम्भे बहु चिन्ताग्रस्ता आसीत् | एकवारं यदा मामामहाभागा: तान् मेलितुम् आगतवन्त:, तदा मालती श्रीमामामहाराजान् अपृच्छत्, “मामा अस्मत्पुत्रेण स्वव्यवसाय: आरब्ध: अस्ति | किन्तु इतोऽपि तस्मिन् प्रगति: न दृश्यते | तस्य भविष्यद्-विषये अहं बहु चिन्ताकुलास्मि | स्थिति: कदा उत्तमा भविष्यति ? “ साङ्गलीकरवर्य: मालत्या: एवं भूरिप्रश्नैः व्यथित: जात: | स: ताम् अवरोद्धुं प्रायतत , अवदत् च “ मालति , मामामहाभागान् कुटुम्बसमस्याभिः मा पीडय ,तत् तु न योग्यम् ” | किन्तु मामामहाभागा:, “भवतु यदि सा इमं प्रश्नं प्रष्टुम् इच्छति तर्हि “ | मामामहाराजा: तदा तया सह दीर्घवार्तां कृत्वा तस्या: प्रश्नानां समाधानम् अकुर्वन् अपि च मनसा सा शान्ता जाता |
कतिपयमासानन्तरं साङ्गलीकरवर्य: स्वयमेव एकास्यां कष्टस्थित्याम् आसीत् | तेन एकं नूतनं गृहं निर्मितं , तत्र जलापूर्ते: हेतुना तेन एकस्य कूपस्य खननं कृतम् आसीत् | स: कूप: तु जलहीन: आसीत् | किङ्कर्तव्यमूढतया तेन श्रीमामामहाभागानां मार्गदर्शनं तेषाम् अग्रिमप्रवाससमये प्राप्तुं निश्चितं कृतम् | मामामहाभागा: इमां समस्यां श्रुत्वा अनुक्षणं “ कूपस्य समीपे गत्वा एव पश्याम: “ इति अब्रुवन् | कूपस्य किञ्चित्कालपर्यन्तं निरीक्षणं कृत्वा मामामहाभागा: घोषितवन्त: “ चिन्तां मा कुरु , कूपे सप्ताहान्तरे जलं भविष्यति “ | एवम् उक्त्वा ते गता: | सप्तमे दिने इदानीमपि चिन्ताग्रस्त: साङ्गलीकरवर्य: कूपं द्रष्टुं गत: | कूप: तु जलपूरित: आसीत् यथा मामामहाभागै: उक्तं |
एवं मामामहाभागानां सान्निध्यं तेषां जीवने आसीत् | कतिपयवर्षानन्तरं साङ्गलीकरवर्ये काचन महती दुर्घटना आपतिता, यदा चतुर्नवति नव शतोत्तर सहस्र (1994) संवत्सरस्य आगस्टमासस्य अष्टमे दिनाङ्के तस्य पत्नी मालती दिवङ्गता | अनन्तरं शोककाले बहवः साधका: आगत्य तं समाश्वासितवन्त:, यद्यपि साङ्गलीकरवर्यस्य तेषां अधिक: परिचय: तु नासीत् | कतिपयमासानन्तरं यदा तेन स्वपत्न्या: स्मृतौ एकस्य सभागृहस्य निर्माणं कृतं तदा ते एव साधका: तेन सह विशालसाधकपरिवारस्य भाग: इव व्यवहरन्त:, सभागृहस्य उद्घाटनावसरे अपि आगतवन्त: | साङ्गलीकरवर्य: अनेन मित्रभावेन बहु प्रभावित: जात: | तै: सह साङ्गलीकरवर्यस्य क: सम्बन्ध: ? एतस्य दु:खे सहभागीभवितुं क: तान् अवोचत् ? यदि ते न आगमिष्यन् तर्हि कोऽपि तान् अदूषयिष्यत् वा ? ते किमर्थं एतस्य क्षेमं पृच्छेयु: ? एतेषाम् एकमेव उत्तरम् अस्ति | इदं सर्वं श्रीमामामहाभागानाम् उपदेशकारणात् एवञ्च मामामहाभागानां प्रति तेषां प्रीति: , एतेन अस्या: परम्पराया: साधकेषु एक: परिवार: इव आचरणस्य प्रेरणा जाता |
किन्तु साङ्गलीकरवर्यस्य अत्युच्चं समाधानं तदा जातं यदा मामामहाराजानां उत्तराधिकारिणः प.पू.श्रीदादामहाभागा: साङ्गलीकरवर्यस्य गृहम् अपि च मालतीस्मृतिसभागृहं गत्वा आशीर्वादं दत्तवन्त: |
एतेन तस्य विश्वास: दृढ: जात: अपि च एकस्य विशालपरिवारस्य – मामामहाराजस्य परिवारस्य अङ्गम् इति तेन अनुभूतम् |
अयं लेख: मूलत: स्मृतिप्रसंगग्रंथे <१> <२०१८> श्रीवामनराजप्रकाशनेन (प्रकाशन क्रमाङ्कः २४०) प्रकाशित: | लेखक:/सङ्कलक: – सद्गुरु प.पू.श्री. दादा | ‘विविध स्मृतिलेख’ इति विभागे, ६७ पृष्ठे कै. श्री साङ्गलीकरवर्येण लिखिता कथा क्रमाङ्कः ८ विलोक्यताम् |
Read in English | Read in Sanskrit | Read in German | Read in French
(German version)
Säule der Unterstützung
Seiner Heiligkeit Shree Mama war eine simple, naive und liebevolle Persönlichkeit. Abgesehen von seinem spirituellen Niveau konnte er immer mit jedermann aus allen möglichen sozialen und älterichen Verhältnissen ansprechen. Immer hat er jede Person beraten, um Schwierigkeiten im Leben zu überwinden. Aus diesem Grund fühlte ja sich jeder mit ihm wie ein Magnet verbunden.
Herr Sanglikar hat diese Bindung mit Shree Mama öfters erlebt, auch seine Frau Malti. Die beide hatten einen Sohn, der mit eigenem Geschäft angefangen hat. Malti sah dieses Modell skeptisch und hat sich viele Sorgen gemacht. An einem Tag als Shree Mama bei denen zu Besuch war, hat Malti Shree Mama angesprochen. ,,Sein Geschäft zeigt keine positiven Ergebnisse, wann würde diese Situation sich verbessern?’’ was ihr Mann nicht angenehmen fand und sagte ,,Bitte mische Shree Mama in unseren familiären Problemen nicht ein, das soll man nicht tun!’’. Mama hat sofort das abgelehnt und hat ihm gesagt ,, Warte mal.Deine Frau ist besorgt! Du kannst sie nicht einfach allein in Sorge lassen. Ich würde mich schon freuen, ihr zu helfen.’’
Nach einigen Monaten hat Herr Sanglikar befand sich auch in Sorge als er eine neue Wohnung mit einem Brünnen gebaut hat. Brünnen hat er eingeplant, damit er seine Wohung mit Wasser versorgen kann, aber der Brünnen blieb die ganze Zeit trocken. Hilflos hat er Shree Mama beim nächsten Besuch gefragt, was er machen kann. Nachdem Shree Mama ihm gehört hat, sagte er ,,Lass uns mal zum Brünnen gehen und den sehen.’’ Shree Mama hat den Brünnen für einige Zeit geprüft und dann hat er ihm gesagt ,,Mach dir keine Sorgen. Der Brünnen wird binnen sieben Tagen mit Wasser voll sein.’’ Herr Sanglikar hat sich am siebten Tag beklommen gefühlt und hat den Brünnen gesehen und wie Shree Mama gesagt hat, war der Brünnen doch voll!
Shree Mama war so present in ihrem Leben. Nach einigen Jahren am 08.08.1994 war Herr Sanglikar wieder traurig als seine Frau gestorben ist. Viele Sadhaks sind zu ihm gefahren, um ihn zu trösten, aber das hat ihm nicht so gut getan. Nach einigen Monaten hat er ein Saal nach dem Namen seiner Frau gebaut. Am Tag der Eröffnung waren viele Sadhaks auch da, um ihn zu unterstützen, damit er sich ein Teil der Familie fühlt. Herr Sanglikar war mit diesem Zeichen der Unterstützung tief empfunden. Wer waren denn alle diese Menschen? Hat er denen zur Unterstützung geboten? Hätte jemand allem was gesagt, falls die nicht gekommen hätten? Warum haben die um ihn aufgepasst? Es gibt nur eine Antwort darauf. Das ist die Lehre von Shree Mama und die Liebe alle Sadhaks vor Shree Mama haben. Das ist ein Gefühl einer Familie zu gehören und zu sein entwickelt worden, durch unsere Sadgurus.
Für Herrn Sanglikar war das höchste Moment der Zufriedenheit, als P. P. Shree Sheerish Dada Kawade (Dada), ein der spirituelle Nachfolger von Shree Mama den Saal auch Herrn Sanglikars Wohung besichtigt hat. Diese Geste hat seine Glaube an Shree Mama wiederhergestellt und der fühlte sich, wie ein Teil Shree Mamas Familie!
Aus dem Buch Smrutiprasanga, ed.1, in 2018 verlegt von Shree Vamanraj Prakashan (SVP#240 zusammengefasst und bearbeitet von Seiner Heiligkeit Sadguru Shree Dada. Vgl Geschichte Nr. 8 geschrieben von Herrn Sanglikar Seite Nr. 67, 68.
Read in English | Read in Sanskrit | Read in German | Read in French
(French version)
Un pilier de soutien
Sa Sainteté Sadguru Shree Mama (« Mama ») était la quintessence de la simplicité, l’innocence et l’affection. Indépendamment de l’état spirituel le plus élevé qu’il ait atteint, il s’identifiait instantanément avec n’importe qui, de n’importe quel âge et de n’importe quel milieu. Il les guidait et les aidait à surmonter les difficultés qu’ils rencontraient dans la vie quotidienne. Ce n’est donc pas étonnant que quiconque entre en contact avec Mama ressente un lien magnétique envers Lui.
M. Sanglikar, un disciple de Mama, a vécu ce lien à plusieurs reprises. Malti, l’épouse de M. Sanglikar, était très anxieuse lorsque leur fils a lancé sa propre entreprise.
Une fois, quand Mama est venu leur rendre visite, Malti lui a demandé : « Mama, notre fils a lancé sa propre entreprise, mais sa société ne montre aucun signe de prospérité. Je suis profondément inquiète pour son avenir. Quand la situation s’améliorera-t-elle ? » M. Sanglikar a été surpris par le soudain barrage de questions de Malti et a essayé de l’arrêter : « Malti, ne dérange pas Mama avec des affaires familiales. Ce n’est pas juste. »
Mais Mama intervient: « C’est bien si elle veut poser cette question. » Maman a ensuite parlé pour longtemps avec elle, répondant à ses préoccupations et s’assurant jusqu’à ce que son esprit soit en paix.
Quelques mois plus tard, M. Sanglikar, lui-même, était dans une situation similaire. Il avait construit une nouvelle maison et avait creusé un puits pour alimenter en eau sa nouvelle maison. Cependant, le puits de forage est resté complètement sec. Ne sachant pas quoi faire, il a décidé de demander conseil à Mama la prochaine fois qu’il viendrait lui rendre visite.
Dès que Mama a entendu son problème, il a dit : « Allons visiter le puits de forage et voyons. Après avoir inspecté le puits de forage pendant quelques instants, Mama a déclaré : « Pas besoin de vous inquiéter. Le puits de forage aura de l’eau dans les sept prochains jours. » En ce disant, Mama est parti. Le septième jour, toujours anxieux, M. Sanglikar est allé vérifier le puits de forage. Et bien sûr, le puits avait touché l’eau, comme Mama l’avait professé !
Telle était la présence de Mama dans leur vie. Quelques années plus tard, une terrible tragédie a frappé M. Sanglikar. Le 8 août 1994, Malti, sa femme, est décédée. Pendant les jours de deuil qui suivirent, de nombreux disciples lui a rendu visite pour lui rencontrer et le consoler, même s’il ne les connaissait pas très bien.
Quelques mois plus tard, lorsqu’il a construit une salle (‘Malti Smruti Hall’), à la mémoire de sa femme, ses amis se sont fait un devoir de venir pour l’inauguration, lui faisant sentir qu’il faisait partie d’une famille plus grande. M. Sanglikar a été profondément touché par ce geste de camaraderie. Qui était-il pour ces gens ? Qui leur avait demandé de partager son chagrin ? Est-ce que quelqu’un les blâmait s’ils n’étaient pas venus ? Pourquoi s’occupaient-ils de lui ? Il n’y avait qu’une seule réponse. C’était grâce aux enseignements de Mama, et de l’amour pour Mama qu’ils partageaient tous, qui imprégnait la culture « d’une famille » au sein des disciples de la lignée.
Mais le moment ultime de satisfaction est venu pour M. Sanglikar, lorsque P. P. Shree Shireesh Dada Kawade (Dada), le successeur spirituel de Mama, a visité la maison de M. Sanglikar, ainsi que Malti Smruti Hall et a donné ses bénédictions. Cela a renforcé sa foi et lui a fait sentir qu’il faisait partie d’une grande famille – la famille de Mama!
Originalement publié dans l’ouvrage Smrutiprasanga, ed.1, en 2018 par Shree Vamanraj Prakashan (SVP#240) compilié et edité par Sadguru P P Shree Dada. Référer à l’histoire no. 8 de la catégorie Vividha Smrutilekh rédigée par feu M. V N Sanglikar sur la page 67.
Read in English | Read in Sanskrit | Read in German | Read in French