Experiences

Practical Philosopher

It was the 15th of March, 1990, when His Holiness Sadguru Shree Mama Maharaj (Mama) came to visit Mr. Ashtekar and Mr. Sanglikar.  In the midst of a conversation Mr. Ashtekar asked, “Mama, I wanted to understand what exactly is the difference between the state of death and the state of samadhi (the state of ‘oneness with the Eternal being’). Can You kindly shed light on this ?”

Mama answered, “If you watch the earlobes of a person in the state of samadhi, you will observe that they continue to remain straight, even if he is lying down flat. In case of a dead person, however, you will see that his earlobes have folded downwards. That’s one indicator. Also, the neck of a dead person will drop to one side and cannot retain its posture anymore, unlike that of a live person, where it will retain its straight posture. These are two sure indicators of the state of death.

The state of samadhi is a state of ultimate serenity. There is no presence of any thoughts. A person attaining the state of samadhi is in absolute bliss. No material feeling, be it happiness or sadness, love or hate, can touch him. At the same time, he is in complete control of himself. If he wants, he can come out of that state and regain the state of a normal living being. Alternatively, if he feels that the purpose of his life is fulfilled, then he can choose to leave his human form and permanently integrate his soul with the Eternal being.”

Mama was a practical philosopher who would not only give the most practical explanations to extremely difficult spiritual matters but also demonstrate those with His actions. Mr. Sanglikar was to experience this exactly six days later when, on the 21st of March, Mama left His human form by attaining the state of samadhi and integrating Himself with the Eternal being. It was as if Mama was giving them an indication of His departure, by explaining to them the difference between the state of death and the state of samadhi at Mr. Ashtekar’s home that day.

Originally published in the book Smrutiprasanga, ed.1, in 2018 by Shree Vamanraj Prakashan (SVP#240) compiled and edited by Sadguru P P Shree Dada. Refer to story number 8  from category Vividha Smrutilekh authored by Late Shree V N Sanglikar on page 69.

Read in English | Read in Sanskrit | Read in German | Read in French


(Sanskrit version)

प्रयोगशीलः तत्वज्ञ:

नवति-नव-शतोत्तर-सहस्र (१९‍९०) संवत्सरस्य मार्चमासस्य पञ्चदशदिनाङ्के श्रीमामामहाभागा: अष्टेकरसाङ्गलीकरवर्यौ मेलितुम् आगतवान् | वार्तालापस्य मध्ये अष्टेकरवर्य: अपृच्छत् “ मामा , समाधिस्थिति: मृत्युस्थिति: अनयो: मध्ये साक्षात् भेदं ज्ञातुम् इच्छामि | भवन्त: अस्मिन् विषये कृपया बोधं दास्यन्ति किम्  ? “     

मामामहाभागा: अब्रुवन्  “यदि त्वं  समाधिस्थितस्य प्राणवतः मनुष्यस्य कर्णपाल्यौ पश्यसि, तर्हि त्वं अनुभवसि यत् ते ऋजू एव स्थिते, यद्यपि स: भूमौ सुप्त: |  किन्तु मृते पुरुषे द्रक्ष्यसि यत् तस्य कर्णपाल्यौ अध: पुटिते भवत: | तत् एकं चिह्नम् | अपि च मृतपुरुषस्य ग्रीवा एकस्मिन् पार्श्वे पतिता भवति, ग्रीवा तस्या: स्थितिं धर्तुं न शक्नोति , जीविते पुरुषे तु सा ग्रीवा ऋजुः एव स्थिता भवति | एते द्वे चिह्ने निश्चयेन मृत्युं सूचयत: | 

समाधिस्थिति: तु अतीव प्रशान्ता स्थिति: | तस्याम् विचारा: एव न सन्ति | समाधिस्थितिं प्राप्त: पुरुष: तु विशुद्धे आनन्दे भवति | भौतिकजगत: भावना:, सुखदुःखरागद्वेषादयः तं न स्पृशन्ति | किन्तु तस्यां स्थितौ अपि तस्य स्वोपरि पूर्णं नियन्त्रणं भवति |  यदि स: इच्छति तर्हि तस्याःस्थिते: बहि: आगत्य सामान्यमनुष्याणाम् इव स्थितिं पुन: प्राप्तुं शक्नोति | अन्यथा यदि तस्य एवं भाव: अस्ति यत् तस्य जीवनस्य उद्देशः पूर्णः जातः अस्ति तर्हि स: स्वंमनुष्यशरीरं त्यक्त्वा परमात्मना स: स्वस्य ऐक्यं गन्तुंशक्नोति |

मामामहाभागा: वस्तुत: व्यावहारिकाः तत्त्वज्ञा: आसन् , ये न केवलं क्लिष्टानाम् आध्यात्मिकविषयानां कृते  व्यावहारिकीं व्याख्याम् अयच्छन् , अपि च तस्य प्रात्यक्षिकम् अपि स्वकृत्या अदर्शयन्  | संगलीकरवर्य: इदं षड्दिनानन्तरं अनुभविष्यन् आसीत् | यदा मार्चमासस्य एकविंशतिदिनाङ्के मामामहाभागा: समाधिस्थितिं प्राप्य, मनुष्यशरीरं त्यक्त्वा परमात्मना स: ऐक्यं प्राप्नुवन् | एवं प्रदृश्यते यत् मामामहाभागा: समाधिमृत्युस्थित्यो: भेदानां वर्णनेन तेषां निर्वाणस्य पूर्वसूचनाम् एव तेभ्यः दत्तवन्त:आसन् |         

अयं लेख: मूलत: स्मृतिप्रसंगग्रंथे  <१> <२०१८> श्रीवामनराजप्रकाशनेन (प्रकाशन क्रमाङ्कः २४०)   प्रकाशित: | लेखक:/सङ्कलक: – सद्गुरु प.पू.श्री. दादा | ‘विविध स्मृतिलेख’ इति विभागे,  69 पृष्ठे  कै. श्री  साङ्गलीकरवर्येण लिखिता  कथा क्रमाङ्कः ८ विलोक्यताम् |

Read in English | Read in Sanskrit | Read in German | Read in French


(German version)

Praktischer Philosoph

Am 15.03.1990 war seiner Heiligkeit Shree Mama bei Herrn Ashtekar und Herrn Sanglikar zu Besuch und als die im Gespräch waren, hat Herr Ashtekar Shree Mama gefragt ,,Mama, ich möchte wissen, was der Unterschied zwischen des Todeszustand und Samadhi (Zustand in dem man sich endlos in Kräfte des Gottes einmischt) ist? Könnten Sie uns vielleicht das erklären?’’

Mama sagte ,,Wenn Sie die Ohrläppchen einer lebendigen Person sehen, dann sie sind immer gerade, auch wenn diese Person im Liegen ist. Wenn Sie eine Leiche sehen, dann sind die Ohrläppchen gefaltet und runter. Das ist ein Symptom. Auch Hals einer toten Person lässt nach und kann nicht in einer stillen Position bleiben. Das sind die bestimmten Symptome dass diese Person tot ist. Im Zustand der Samadhi erreicht man die höchste Stufe der Gelassenheit. Da entstehen keine Gedanken, man erreicht einen Glückszustand. Man hat keine Gefühle für die materielle Welt wie zum Beispiel Glück, Trauer, Hass oder Liebe. Niemand kann diese Person streifen. Währenddessen verliert diese Person Selbstkontrolle nicht. Mag die Person, kann sie auch von diesem Zustand runterkommen und normal leben. Falls die Person denkt, dass ihr Ziel im Leben erfüllt worden ist, dann kann sie auch den Körper verlassen und in den Gott einmischen.’’

Shree Mama war ein praktischer Philosopher konnte schwierige spirituellen Themen leicht anhand Beispielen erklären und auch mit seinem Handeln erklären. Herr Sanglikar werde dass in den nächsten sechs Tagen erleben. Am 21.03.1990 als Shree Mama seine menschlichen Körper verließ. Er hat durch Samadhi seinen Körper verlassen und ist in den Gott eingemischt. 


Man könnte sagen, dass durch Shree Mamas Erklärung, er versucht habe, die Beiden den Unterschied zwischen Samadhi und Tod zu erklären! 

Aus dem Buch Smrutiprasanga, ed.1, in 2018 verlegt von Shree Vamanraj Prakashan (SVP#240) zusammengefasst und bearbeitet von Seiner Heiligkeit Sadguru Shree Dada. Vgl Geschichte Nr. 8 geschrieben von Herrn Sanglikar Seite Nr. 67, 68.

Read in English | Read in Sanskrit | Read in German | Read in French


(French version)

Un philosophe pratique

C’était le 15 mars 1990 quand sa Sainteté Sadguru Shree Mama Maharaj (Mama) a rendu visite aux M. Ashtekar et M. Sanglikar. Pendant la conversation, M. Ashtekar a demandé 

« Mama, je veux comprendre la différence entre l’état de mort et l’état de Samadhi (l’état d’unité avec l’être éternel). Pourriez-vous expliquer ces notions s’il vous plaît ? » 

Mama répondu « Si vous observez bien les lobes de l’oreille d’une personne qui est dans l’état de Samadhi, vous pouvez remarquer qu’ils sont rectilignes, même s’il s’étend à plat. Cependant, en cas d’une personne morte, vous pouvez observer que les lobes d’oreilles sont plissés à la baisse. En plus, le cou d’une personne morte tombera à un côté et il n’arrivera pas à contrôler sa posture, par contre celui d’une personne vivante, il arrivera à retenir sa position. Ce sont les deux signes de l’état de mort. 

L’état de Samadhi est donc un état de sérénité ultime. Il n’est aucune présence des pensées. Une personne qui atteint cet état ressent le bonheur absolu. Cette personne ne peut pas être touchée par les sentiments comme bonheur, tristesse, amour ou haïsse. En même temps, il est en contrôle total de lui-même. S’il veut, il pourra laisser cet état et continuer à vivre la vie normale. Sinon, s’il pense que l’objectif de sa vie est bien réalisé, il peut aussi laisser sa forme humaine et intégré son âme à être éternel pour toujours. »

Mama était un philosophe pratique. Non seulement il donnait les explications les plus pratiques sur les sujets spirituels extrêmement difficiles, mais il les montrait aussi avec ses actions. M. Sanglikar était sur le point de vivre cela exactement six jours après quand, le 21 mars, Mama avait quitté sa forme humaine en atteignant l’état de Samadhi et en intégrant lui-même à être éternel. C’était comme si Mama leur avait donné un indice de son départ en leur expliquant la différence entre l’état de mort et l’état de Samadhi.

Originalement publié dans l’ouvrage Smrutiprasanga, ed.1, en 2018 par Shree Vamanraj Prakashan (SVP#240) compilié et edité par Sadguru P P Shree Dada. Référer à l’histoire no. 8 de la catégorie Vividha Smrutilekh redigée par feu M. V N Sanglikar sur la page 69.

Read in English | Read in Sanskrit | Read in German | Read in French


One thought on “Practical Philosopher

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

seventy seven − = seventy six