Devotion to Bhagwan Shree Dattatreya has been a family tradition for most of my life of about sixty-five years and we have prayed to Him regularly by chanting His name and performing rituals of His worship. Perhaps, as a fruit of those karmas, I was initiated by His Holiness Sadguru Shree Gulavani Maharaj (“Gulavani Maharaj”), about twenty-eight years ago.
His Holiness Sadguru Shree Mama Deshpande (“Mama”) used to come to Sangli, a city in the state of Maharashtra in western India, almost every year. During one of His visits, for a discourse in 1981, I came to know that He was a devoted disciple of my Sadguru Shree. Gulavani Maharaj and it increased my curiosity to meet Him. When I introduced myself to Him as also an initiate of Gulavani Maharaj, He was overjoyed, and held my palms and placed it on His forehead. This was His way of showing respect to His Guru and all the initiates of His Guru, whom He considered His own brothers and sisters. As I got to know Him well, I was struck by His loving-nature and kindness and I became very fond of Him.
Eventually, He blessed my son by getting him initiated in this spiritual path through Shaktipaat – yog deeksha, and it is only because of Him that my son completed his education, got a good job and is now happily settled in life. After completing his education, my son had applied for a job at a bank. Since such jobs are usually very competitive and involve a multi-step difficult process such as written tests, interviews, etc., I was very unsure and anxious about his success. So, I reached out to Shree Mama who was visiting ShreeKshetra Nrusimhawadi, a pilgrimage place near Kolhapur in Maharashtra, and wrote to Him saying “Please pray to Bhagwan Shree Datta-prabhu on my behalf for the success of my son’s efforts in securing the job”. Mama wrote back saying, “I had a vision in my dreams that Bhagwan Shree Datta-prabhu himself ‘has taken responsibility’ to get him the job.” Since then, there was no doubt left in my mind and my son did get the job he was seeking.
In 1972-73, my wife got severely ill. Doctors anticipated about 6 months for her to make a complete recovery. But I kept up with my daily sadhana routine and, while I was meditating one morning, His Holiness Bhagwan Shree Nrusimha Saraswati Swami Maharaj appeared in my vision and said, “I have blessed her with my vibhuti, do not worry. She’ll get well soon.” Just as predicted, she got better within a month.
I feel very blessed that Bhagwan Shree Dattaprabhu has appeared in several of my visions. Once at Mahurgad, He blessed me with vibhuti packets and another time in Ganagapur, He provided a packet of sweets as prasad. Many times, His Holiness, Bhagwan Shree Nrusimha Saraswati Swami Maharaj has directly or indirectly given me much-needed crucial advice during difficult times and have always been saved by His Grace.
Whenever I had an opportunity to travel to Pune, I would make it a point to visit Shree Mama. On one such visit, my relative Dr. Hardikar wished to join me to meet Mama. A well-accomplished surgeon, Dr. Hardikar seemed to be troubled with ongoing issues at his hospital and he wanted to request Mama to visit the hospital and assess the situation. Mama agreed and visited the hospital with him. After understanding the details of the problem at the hospital, Mama advised him to sprinkle some vibhuti (holy ash) in those rooms that seemed to be troublesome. Doing so, cleared those rooms of any bad omens and remained trouble-free ever since..
During His trips to Sangli, Mama would visit sadhaks in the area and sometimes would ask me to accompany Him. Once, while in Ratnagiri, He stayed with Mr. Agashe and I had the good fortune of meeting Him there. At that time, He presented me with a copy of the book, ‘Paila Meru chya Shikari’, which was published on the occasion of Mama’s 75th birthday. I have treasured that book with great respect and fondness for Him to this day.
Such was the divinity of Mama and I will forever cherish those beautiful memories.
Originally published in the book Smrutiprasanga, ed.1, in 2018 by Shree Vamanraj Prakashan (SVP#240) compiled and edited by P. P. Sadguru Shree Dada. Refer to story number 18 from category Vividha Anubhuti authored by late Mr. G. S. Palsule on page 341.
Read in English | Read in Sanskrit | Read in German | Read in French
(Sanskrit version)
दिव्यस्मृतयः|
भगवतः श्रीदत्तात्रेयस्य भक्तिः मम आयुषः गतेभ्यः पञ्चषष्टिवर्षेभ्यः चलन्ती अस्माकं कुलरीतिः अस्ति | वयं नित्यशः अमुष्य नाम जप्त्वा पूजाविधिं कृत्वा श्रीदत्तात्रेयस्य उपासनां कुर्मः| ननु एतेषां सुकर्मणां फलरूपेण अष्टाविंशतिवर्षेभ्यः पूर्वम् अहं प.पू.श्री.गुळवणीमहाराजैः अनुगृहीतः|
साधारणतः प्रतिवर्षम्, प.पू.सद्गुरुश्रीमामामहाभागाः पश्चिमभारतस्थ-महाराष्ट्रराज्ये वर्तमानां साङ्गलीनगरीम् आगच्छन्ति स्म | १९८१ ख्रिस्ताब्दे तेषाम् एवमेव एकस्मिन् आगमने अहं ज्ञातवान् यत् ते मम सद्गुरूणां श्री. गुळवणीमहाराजानां भक्तिपूर्णाः शिष्याः सन्ति तथा तेन तैः सह मिलनस्य औत्सुक्यं वर्धितम् | यदा अहं मम परिचयं दत्तवान् यदहं महाराजानाम् अनुगृहीतः अस्मि तदा ते अत्यानन्दिताः अभवन्, मम हस्तौ च स्वललाटे अदधुः| स्वगुरुं प्रति तथा स्वगुरोः अनुगृहीतान् प्रति आदरप्रदर्शनस्य इयं तेषां पद्धतिः आसीत् | स्वगुरोः अनुगृहीतान् ते बन्धुभगिनीवत् मन्यन्ते स्म | यथा अहं तान् अधिकं ज्ञातवान् तथा तेषां प्रेममयस्वभावेन औदार्येण च स्पृष्टः अभवम् | ते मह्यम् अत्यधिकम् अरोचन्त |
कालेन ते मम पुत्राय शक्तिपातयोगदीक्षां दत्त्वा तम् अध्यात्ममार्गे आनयन् | तेषामेव कृपया मम पुत्रः शिक्षणं सम्पूर्य शोभनाम् उपजीविकां प्राप्य इदानीं सुस्थितः अस्ति | शिक्षणपूर्त्यनन्तरं मम पुत्रेण वित्तालये व्यवसायार्थम् आवेदनं दत्तम् आसीत् | यतो हि ईदृशाः व्यवसायाः स्पर्धापूर्णाः सन्ति, तत्र नैकसोपानमयी लेखनपरीक्षाप्रत्यक्षभाषणादियुता दुष्करा सरणिः वर्तते | अहं तस्य उत्तीर्णताविषये अनिश्चितः व्याकुलः च आसम् | अतः अहं प.पू.सद्गुरुश्रीमामामहाभागान् प्रति पत्रं लिखितवान् | तदानीं ते महाराष्ट्रस्थिते कोलापुरनगरनिकटे श्रीक्षेत्रनृसिंहवाटिकातीर्थे निवसन्तः आसन् | अहं तान् अलिखम्, “कृपया भवान् भगवतः श्रीदत्तप्रभोः चरणे मम कृते प्रार्थयतु यत् मम पुत्रस्य व्यवसायविषयकाः प्रयासाः सफलाः भवन्तु इति |” सद्गुरुश्रीमामामहाभागाः उत्तरत्वेन अलिखन्, “ मया स्वप्नदृष्टान्तः लब्धः अस्ति यत् भगवान् श्रीदत्तप्रभुः स्वयमेव तस्य व्यवसायप्राप्त्यर्थं तस्य धुरां गृहीतवान् अस्ति |” ततश्च मम मनसि कापि शङ्का न शिष्टा मम पुत्रश्च ईप्सितं व्यवसायं प्राप्तवान् |
१९७२-७३ तमे ख्रिस्ताब्दे मम पत्नी अत्यन्तं रुग्णा अभवत् | वैद्याः अमन्यन्त यत् षण्मासात्मकः अवधिः तस्याः सम्पूर्णस्वास्थ्यार्थम् आवश्यकः इति | अहं तु मम दैनिकसाधनाविधिम् अपालयम् | एकदा प्रातः यदा अहं ध्यानमग्नः आसं तदा प.पू.भगवन्तः श्रीनृसिंहसरस्वतीस्वामिमहाराजाः मम अन्तश्चक्षुषि आविर्भूय अवदन्, “मया सा मम विभूत्या अनुगृहीता अस्ति | चिन्ता मास्तु | सा अचिरात् स्वस्था भविष्यति |” यथानिर्दिष्टं सा एकस्मिन् मासे एव स्वस्थताम् अन्वभवत् |
अहम् आत्मानं धन्यं मन्ये यत् भगवान् श्रीदत्तप्रभुः मम बहुतरेषु दृष्टान्तेषु आविर्भूतः अस्ति | एकदा माहुरदुर्गे सः मां विभूतिचयेन अनुगृहीतवान् अन्यदा च गाणगापुरे सः मां मिष्टान्नं प्रसादरूपेण प्रदत्तवान् | बहुवारं भगवन्तः श्रीनृसिंहसरस्वतीस्वामिमहाराजाः साक्षात् वा केनचित् माध्यमेन वा सङ्कटसमये मह्यम् आवश्यकम् उपदेशं दत्तवन्तः सन्ति | अहं सदैव तेषां कृपया संरक्षितः अस्मि |
यदा पुणेनगरं गन्तुम् अवसरः लभ्यते स्म तदा अहं श्रीमामामहाभागान् मेलितुं गच्छामि स्म | एवम् एकस्मिन् मेलने मम सम्बन्धी डॉ. हरडीकरवर्यः मया सह श्रीमामामहाभागान् मेलितुम् ऐच्छत् | सुस्थितः शस्त्रक्रियाकुशलः वैद्यः डॉ. हरडीकरवर्यः स्वरुग्णालयस्य काभिश्चित् समस्याभिः त्रस्तः अभात् | सः श्रीमामामहाभागान् रुग्णालयागमनार्थं परिस्थितिनिरीक्षणार्थं च प्रार्थितुम् ऐच्छत् | श्रीमामामहाभागाः अनुरोधं कृत्वा तम् अनु तस्य रुग्णालयम् अगच्छन् | रुग्णालयस्य समस्यां विस्तरेण ज्ञात्वा ते उपादिशन् यत् विभूतिः क्लेशपरेषु कोष्ठेषु सेचनीया इति | तदाचरणेन ते कोष्ठाः अपशकुनैः रहिताः भूत्वा ततः क्लेशहीनाः अभवन् |
तेषां साङ्गलीयात्रासु श्रीमामामहाभागाः तत्रस्थ-साधकान् मिलन्ति स्म कदाचिच्च मामपि तैः सह आगन्तुं निर्दिशन्ति स्म | एकदा रत्नागिरीमध्ये श्री.आगाशेमहोदयस्य निवासे ते न्यवसन् तदा मयापि तेषां दर्शनस्य सौभाग्यं सम्प्राप्तम् | ते मह्यं स्वपुस्तकं दत्तवन्तः ‘पैल मेरूच्या शिखरी’ इति | एतत् पुस्तकं श्रीमामामहाभागानां पञ्चसप्ततितमे जन्मदिवसे प्रकाशितमासीत् | तेषां विषयकेन आदरेण प्रेम्णा च मया तत् पुस्तकं अद्य पर्यन्तं सम्यक् सन्निहिते निहितम् अस्ति |
ईदृशी आसीत् श्रीमामामहाभागानां दिव्यता | अहं ताः स्मृतीः शश्वत् सानन्दं संस्मरिष्यामि |
कर्तृत्वम् – मूलतः स्मृतिप्रसङ्गपुस्तके (आवृत्तिः १) श्रीवामनराजप्रकाशनेन २०१८ वर्षे प्रकाशिता प.पू.श्रीदादामहाभागैः सङ्कलिता सम्पादिता च | कृपया कथा -क्रमाङ्कः ४८ ‘विविध अनुभूति’विभागे श्री.पळसुले-महोदयेन लिखिता ३४१ पृष्ठे विलोक्यताम् |
Read in English | Read in Sanskrit | Read in German | Read in French
(German version)
Göttliche Erinnerungen
In meiner Familie standen alle meinen Vorfahren über mehr als sechsundfünfzig Jahren im Dienste Bhagwan Shree Dattatreya. Täglich haben wir seine Gebeten und Rituale praktiziert und ich denke, deswegen trägte dieses guten Karma seine Früchte in meinem Leben, denn ich habe von Seiner Heiligkeit Sadguru Shree Gulavani Maharaj vor achtundzwanzig Deeksha bekommen.
Seiner Heiligkeit Sadguru Shree Mama hat immer die Stadt Sangli oft jedes Jahr besucht. Bis zum Jahr 1981 wusste ich nicht, dass Shree Mama einer der hingegebenen Student meines Satgurus Shree Gulavani Maharaj war. Als ich über ihn erfahren habe, war ich begeistert und kurios, ihn zu sehen. Und als in Sangli für seine Rede ankam, bin ich dahingegangen. Nachdem ich vor ihm gebeugt habe, nahm er meine Hände und tan die auf seine Stirn! Das war eine Art, um ein gegenseitiges Respekt seinem Guru Shree Gulavni Maharaj gegenüber mit dem Gedanken: alle seine Studenten sind meine Brüder und Schwester, zu zeigen. Als ich Shree Mama weiter kennengelernt habe, verliebte ich mich spirituell, tief in sein Verhalten und in seinen liebevollen Charakter.
Mein Sohn bekam auch Deeskha von ihm und ich bin mir sicher, dass nur deswegen steht er jetzt mit zwei Beinen im Leben. Nun ist er auch glücklich verheiratet und arbeitet als Banker. Mir fällt ein, dass nach seiner Ausbildung bewarb er sich um diesen Job. Und es ist sehr schwierig die Einigungsverfahren und die weiteren Tests dieser Bank zu bestehen, deswegen war ich mir nicht sicher, ob er das alles schafft. Ich habe daher Shree Mama einen Brief nach Shrikshetra Nrusimhawadi (ein Pilgerort nähe Stadt Kolhapur in Maharashtra) geschrieben und bat ihm, dass er für mich Bhagwan Shree Dattatreya für den Joberfolg meines Sohnes beten soll. Mama schrieb mir zurück, „Ich habe die Einsicht bekommen, dass Bhagwan Shree Dattatreya selbst, sich darum kümmern würde!“ Seitdem war ich mir sehr sicher, dass mein Sohn den Job bekommen würde..
Im Jahr 1972-1973 war meine Frau sehr krank und die Ärzte waren sicher, dass sie mehr als sechs Monate brauchen würde, um gesund zu werden. Das hatte mir natürlich Sorgen gemacht, aber ich habe meine tägliche spirituelle Routine darunter Sadhana weitergemacht. Während des Sadhanas, sah ich, dass Seiner Heiligkeit Bhagwan Shree Nrusimha Saraswati Maharaj vor meinen Augen kam und sagte „Ich habe deine Frau mit meiner vibhuti gesegnet, mach dir keine Sorgen. Sie wird bald wieder gesund sein.“ Wie er meinte, ist sie sogar in einem Monat gesünder geworden.
Ich fühlte mich immer von Bhagwan Shree Dattatreya durch dieser heiligen Einsichten in meinem Leben gesegnet. Als ich in Mahurgad war, gab er mir vibhuti Päckchen und einmal in Ganagapur mit einem Paket prasad. Auf dieser Art und Weise gab mir Bhagwan Shree Nrusimha Saraswati Swami Maharaj auf einer direkten oder auf einer indirekten Weise Art und hat mich immer aus Notlagen gerettet. Das alles ist nur dank seiner Gnade möglich.
Immer wenn ich nach Pune gefahren bin, war ich immer bei Shree Mama zu Besuch. Einmal kam auch mein Verwandte Dr. Hardikar mit. Beruflich war er erfolgreicher Chirurg, aber damals hatte er irgendwelche Probleme an seinem Arbeitsplatz gehabt. Er hat Shree Mama gebeten, mit ihm zum Krankenhaus mitzufahren und die Lage selbst zu überprüfen. Nachdem Shree Mama die Lage seines Krankenhauses gesehen hat, hat er ihm gesagt, dass er vibhuti in einigen Räumen streuen soll. Denn diese Räumen negatives Vorzeichen hatten. Nachdem er vibhuti gestreut hat, war alles wieder gut.
Während seiner Reise nach Sangli, hat Shree Mama immer einige Sadhaks Vorort besucht und fragt mich öfter, ob ich ihn begleiten mag. Einmal bin ich mit ihm zu Shree Agashe gegangen und bei diesem Treffen, hat Shree Mama mir meine Kopie von seinem Buch ‘Paila Meru chya Shikari’ als Geschenk gegeben. Dieses Buch war im Ehre Mamas siebenundfünfigsten Geburtstag verlegt worden. Dieses Buch ist ein Schatz für mich und das habe ich meinem Schrank vor hohem Respekt und Liebe zu Shree Mama gestellt.
Ich schließe alle diesen göttlichen Erfahrungen in meinem Herz ein.
Aus dem Buch Smrutiprasanga, ed.1, in 2018 verlegt von Shree Vamanraj Prakashan (SVP#240) zusammengefasst und bearbeitet von Seiner Heiligkeit Sadguru Shree Dada. Vgl Geschichte Nr. 48 aus Kapitel Vividha Smruti Lekh geschrieben von Shri. G.S. Palsule Seite Nr. 341.
Read in English | Read in Sanskrit | Read in German | Read in French
(French version)
Les souvenirs divins
La dévotion à Bhagwan Shree Dattatreya-guru a été une tradition familiale pour la plupart de ma vie pour environ soixante-cinq ans. Nous l’avons prié en chantant son nom et en effectuant les rituels de sa vénération. Peut-être, à cause de ces karmas, j’étais initiée par Sa Sainteté Sadguru Shree Gulavani Maharaj il y a vingt-huit ans.
Sa Sainteté Sadguru Shree Mama venait à Sangli chaque année, une ville dans l’État de Maharastra dans l’est d’Inde. Pendant une de Ses visites pour une discourse en 1981, J’ai appris qu’Il était un disciple dévoué de Sadguru Shree Gulavani Maharaj. Alors, je voulais Lui rendre visite. Quand je me suis présenté comme un initié de Sa Sainteté, Il était fou de joie. Il a tenu mes mains et l’ont placé sur Son front, comme un moyen de montrer du respect à son Guru et tous les initiés de Lui, qui Il a considéré comme Ses propres frères et sœurs. Comme je L’ai connu, j’étais touché par Sa nature bienveillante et gentillesse et je me suis attaché à Lui. Plus tard, Il a béni mon fils en l’initiant sur ce chemin spirituel à travers de Shakitpaat- yog diksha, et c’est grâce à Lui que mon fils a terminé ses études, trouvé un nouveau travail et est maintenant bien installé dans la vie.
Après avoir terminé ses études, mon fils a postulé pour un travail dans une banque. Comme ces types de postes sont souvent très compétitifs et ont un processus très difficile avec plusieurs étapes, par exemple les entretiens et les épreuves écrites, j’étais très inquiet sur sa réussite. Alors, j’ai écrit à Shree Mama, qui visitait Shrikshtra Nrusimhawadi, un lieu de pèlerinage près de Kolhapur au Maharashtra.
J’ai écrit “S’il Vous plaît, prier à Bhagwan Shree Datta-prabhu en mon nom, pour la réussite des efforts de mon fils en sécurisant l’emploi.” Mama a répondu, disant que “J’avais eu une vision dans mes rêves que Bhagwan Shri Datta-prabhu lui même “a pris la responsabilité” en lui sécurisant l’emploi.” Ensuite, il n’y avait aucun doute et mon fils a obtenu le travail qu’il cherchait.
Pendant les années 1972-73, ma femme est devenue très malade. Les médecins prévoient environ 6 mois pour son rétablissement complet. Mais, j’ai continué ma sadhana quotidienne, et un matin quand je faisait la méditation, Sa Sainteté Bhagwan Shree Nrusimha Saraswati Swami Maharaj apparaît dans ma vision et disait “Je l’ai béni avec ma vibhuti, ne t’inquiètes pas. Elle ira mieux bientôt.” Comme prévu, elle ferait mieux dans un mois.
Je sentais béni que Bhagwan Shree Dattaprabu a apparu dans plusieurs de mes visions. Une fois à Mahurgad, Il m’a tenu avec les paquets de vibhuti et une autre fois à Ganagapur, Il m’a donné un paquet de bonbons comme Prasad. Plusieurs fois, Sa Sainteté Bhagwan Shree Nrusimha Saraswati Maharaj a directement ou indirectement m’a donné des conseils cruciaux pendant les temps difficiles et j’étais sauvé par sa Grâce.
Quand j’avais l’opportunité de voyager à Pune, j’ai toujours essayé de rencontrer Shree Mama. Pendant une visite, une personne de ma famille, Dr Haridkar voulait me joindre de lui rendre visite. Un chirurgien bien accompli, Dr Haridkar était préoccupé par les problèmes à son hôpital et voulait demander à Mama de visiter l’hôpital et évaluer la situation. Mama a accepté et a visité l’hôpital avec lui. Après avoir compris en détails des problèmes à l’hôpital, Mama lui conseillé de saupoudrer un peu de vibhuti (les cendres divines) dans les chambres qui semblaient gênantes. En le faisant, les cendres divines ont effacé des mauvais augures de ces chambres et elles sont restées sans problèmes de ce jour.
Pendant ses visites à Sangli, Mama a visité les sadhaks dans la région et quelquefois m’a demandé de L’accompagner. Une fois à Ratnagiri, il est resté avec M. Agashe et j’avais la bonne fortune de Le rencontrer là-bas. Il m’a présenté avec une copie du livre “Paila meru chya shikari” qui était publié sur l’occasion du 75eme anniversaire de Mama. J’ai toujours chéri ce livre avec beaucoup de respect et penchant pour lui à ce jour
Publié à l’origine dans le livre Smrutiprasanga, ed.1, en 2018 par Shree Vamanraj Prakashan (SVP#240) compilé et édité par Sadguru P P Shree Dada. Se référer à l’histoire numéro 18 de la catégorie Vividha Anubhuti dont l’auteur est Feu M. G. S. Palsule àla page 341.
Read in English | Read in Sanskrit | Read in German | Read in French